Pochodzenie
Rodzina Tańskich mieszkała w Pieczyskach koło Grójca. Ojciec Adam Tański, powstaniec styczniowy, matka Celina z Żołdowiczów, uczennica malarza Aleksandra Lessera, syn Czesław urodził się w 1862 (1861, ewentualnie 1863 roku).
Lata szkolne
Uczył się w szkole technicznej, którą prowadziło Towarzystwo Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W trakcie nauki ujawnił się jako talent plastyczny, zapewne po matce. Świeżo odkryte predyspozycje zmieniły kierunek jego zainteresowań – poszedł do warszawskiej szkoły rysunkowej, pobierał i nauki przez cztery lata pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego.
W 1883 r. zdobył stypendium Szymanowskiego dzięki niemu wyjeżdża do Monachium, dwa lata studiuje w Akademii Sztuk Pięknych. Około roku 1885, 1886, wyjeżdża do Moskwy na zaproszenie spowinowacony rodziny Skrzyńskich.
Praca
Pracuje jako ilustratorów tygodnika ”Ruskij Sport”, maluje na zamówienie, żeni się, na świat przychodzi syn Tadeusz urodzony w 1892 r. Po powrocie do kraju osiedla się w majątku Wygoda koło Janowa Podlaskiego, zarobkowo maluje konie ze stadniny.
Zainteresowania
Jeszcze w czasie pobytu w Moskwie latał balonem, to spowodowało marzenia o lataniu i lotnictwie. Żona była temu bardzo przeciwna, szczególnie wówczas gdy zaczął budować aparat latający, (był 1894 rok) cięższy od powietrza. Atmosfera w domu była na tyle trudna, że zostawił żonę i syna i wyjechał do Warszawy aby realizować marzenia. Chcąc się utrzymać, malował, o lataniu nie przestawał marzyć. W 1898 razem z przyjaciółmi (wśród nich Władysław Umiński - prekursor polskiej literatury fantastycznej założył Koło Awiatyczne.
W 1909 r. skonstruował pierwszy Polski Sandat, prace nad nim trwały dwa lata, nosił nazwę „Łątka”. Z powodu braku pieniędzy za kupił silnik Anzanio o mocy 25 km, który okazał się za słaby aby samolot mógł efektywnie latać.
W czasie pierwszej wojny światowej głównie maluje. Kolejna wojna spowodowała, że przeniósł się do swego domu w Olszance, niedaleko Skierniewic, umiera 24 lutego 1942 r. Czesław Tański rozpoczął pracę nad zasadami lotu szybowcowego 1893 r. swe rozważania oparł na locie „szybowcowym” bocianów, które wykorzystują prądy wznoszące (kominy termiczne) dla krążenia bez poruszania skrzydłami.
Jego pierwszy szybowiec nazwany „Lotnią” miał płaty w postaci skrzydeł bocianich. „Lotnia” nie posiadała osłony dla pilota, ani podwozia. Lotnik startował i lądował na własnych nogach, lecąc w powietrzu był uwieszony trzymając się rękami za krawędzie skrzydeł. Druga wersja lotni powstała w Janowie Podlaskim w 1896 r., odbył się wówczas historyczny lot w okolicy wsi Wygoda przeleciał 30 m i wylądował szczęśliwie. Pomagali mu Kocent Zieliński, mechanik Łukaszewski, przy budowie płatowców pomagali mu Cywiński i Zbierański.
W latach 1905-1907 zbudował model śmigłowca, pracował nad konstrukcją mięśniolotu. Zorganizował pierwszą wystawę lotniczą w 1909 roku, w latach 1936-95 zapoczątkował modelarstwo lotnicze, opracował wiele modeli, które przechowywane były w Lwowie.