Od 1919 roku Janusz Korczak kooperował także drugą instytucją- dla dzieci polskich. Założoną przez Towarzystwo „Nasz Dom”. Zakład Wychowawczy w Pruszkowie (ul. Cedrowa 12, obecnie ul. Obrońców Pokoju 14) znajdował się od 1928 roku na warszawskich Bielanach (obecnie aleja Zjednoczenia 34, Dom Dziecka nr 1 „Nasz Dom” im. Maryny Falskiej). Współpraca Korczaka z Naszym Domem zakończyła się około 1935, ale pozostał on członkiem Towarzystwa. Od początku kierowała nim Maria Rogowska-Falska, która w drugiej połowie lat 30. przekształciła charakter placówki, otwierając ją dla okolicznych dzieci. Działały tam m.in. półkolonie i biblioteka. Oba Domy przeznaczone były dla dzieci w wieku 7–14 lat. Realizowały nowatorską koncepcję samorządnej społeczności, z własnymi instytucjami jak: sejm, sąd, gazeta, system dyżurów, opieka nad dziećmi, notariat, kasa pożyczkowa, kluby sportowe, kółko organizacji „pożytecznych rozrywek”. Prowadzono tam także systematycznie dokumentowane badania nad psychofizycznym
i społecznym rozwojem wychowanków (m.in. cotygodniowe pomiary wagi i wzrostu; obserwację snu; badania socjometryczne – rozkład sympatii-antypatii w grupie; notowanie swobodnych wypowiedzi dzieci).W 1921 roku powstała filia Domu Sierot „Różyczka” we wsi Czaplowizna w gminie Wawer (obecnie w granicach administracyjnych Warszawy), w której organizowano kolonie dla dzieci Domu Sierot         i innych sierocińców warszawskich.

Janusz Korczak z dziećmi i personelem Domu Sierot w Pruszkowie (lata 20. XX wieku)

Personel oraz dzieci sierocińca Nasz Dom, prowadzonego przez Marynę Falską i Janusza Korczaka w Pruszkowie przy ulicy Cedrowej. Pierwsza z lewej siedzi Maryna Falska. Za nią stoją Maria Kosińska i Podwysocka. Od prawej w drugim rzędzie od góry stoją: Stefa Wilczyńska, Jozinka Dzięcioł, Stanisław Zemis i Janusz Korczak.

https://tiny.pl/tq7wd